Historia dziewiarstwa
Wielki kryzys w latach trzydziestych XX w. spowodował również wysokie bezrobocie w prowincji Bohuslän w Szwecji. Grupa kobiet z północnej części Bohuslän zwróciła się do żony gubernatora Emmy Jacobsson w Goteborgu z prośbą o pomoc. W 1939 r. powstała spółdzielnia dziewiarska "Bohus Stickning". Początkowo kobiety wykonywały z wełny na drutach niewielkie formy dzianinowe sprzedawane turystom: rękawiczki, skarpetki, czapki. Pomimo tego, że produkty sprzedawały się dość dobrze, dochód nie wystarczał na utrzymanie rodzin.
Wielki kryzys w latach trzydziestych XX w. spowodował również wysokie bezrobocie w prowincji Bohuslän w Szwecji. Grupa kobiet z północnej części Bohuslän zwróciła się do żony gubernatora Emmy Jacobsson w Goteborgu z prośbą o pomoc. W 1939 r. powstała spółdzielnia dziewiarska "Bohus Stickning". Początkowo kobiety wykonywały z wełny na drutach niewielkie formy dzianinowe sprzedawane turystom: rękawiczki, skarpetki, czapki. Pomimo tego, że produkty sprzedawały się dość dobrze, dochód nie wystarczał na utrzymanie rodzin.
Wild Apple; Design: Kerstin Olsson; zdjęcie stąd
W latach 1940-1953 wzory dla firmy projektowała Anna-Lisa Mannheimer Lunn, która stworzyła swetry rozpinane mające kolorowe przody, a gładkie plecy i rękawy. Roda Randen była autorką wzoru (opracowanego około 1945 r.) znanego, jako "Eskimå" (czerwone paski); w innych wzorach z tej serii stosowano kilka odcieni zieleni. W 1947 roku Anna-Lisa stworzyła charakterystyczny sweter z okrągłym kolorowym karczkiem "Blå Skimmer" ("Blue Shimmer"):
"Blue Shimmer"; Design: Anna-Lisa Mannheimer
Lunn; zdjęcia stąd
Wzór tego swetra nie jest oparty na tradycyjnych szwedzkich wzorach żakardowych, stał się jednak najbardziej popularnym wzorem "Bohus". Stąd swetry "Bohus" kojarzą się nieodmiennie właśnie z wrabianymi na okrągło, bajecznymi kolorystycznie, karczkami.
Projektantka Annika Malmström-Baldini prowadziła zespół projektowy w latach 1952-59. Jej zasługą jest fakt wejścia na rynki amerykańskie. Kerstin Olsson projektowała wzory wielokolorowe: „Egg” został zaprojektowany w 1963 roku, „Mgły” w 1964 roku. Ostatnim poważnym projektantem była Karin Ivarsson, która pracowała w latach 1960-69 – jest autorką projektu „Swan” (1966 r.)
Ostatecznie spółdzielnia przestała działać w 30 kwietnia 1969 r. W ciągu trzydziestu lat stworzono tam ponad 400 oryginalnych wzorów.
Dzisiaj oryginalne dzianiny "Bohus" można zobaczyć na wystawie Bohusläns Museum.
Tu tabela systematyzująca nazwy modeli i nazwiska projektantów oraz podająca daty, kiedy poszczególne projekty zostały opracowane
Źródło:
http://www.vastarvet.se/kulturvast_templates/Kultur_ArticlePage.aspx?id=45847