Obserwatorzy

wtorek, 22 marca 2011

Zielnik. Rannik

Rannik zakwita przed wszystkimi innymi roślinami wiosennymi (śnieżyczkami, śnieżycami, krokusami) na przełomie lutego i marca.  Jeżeli w lutym  ustąpią śniegi - rannik wychyla się z gleby pierwszy:


Rannik zimowy (Eranthis hyemalis (L.) Salisb.) naturalnie rośnie na terenie Europy Południowej (Francja, Włochy, Słowenia, Serbia, Chorwacja, Bośnia). W Polsce występuje jako roślina ogrodowa i rzadko, jako  zdziczała. Słowo Eranthis wywodzi się z języka greckiego: er = wiosna i anthos = kwiat, a słowo hyemalis z łacińskiego hiems = zima. A więc nazwa nawiązuje do faktu, że rannik pojawia się, jako pierwsza roślina wiosenna.


Jest to bylina z bulwiastymi kłączami (bulwki przypominają z wyglądu grudki suchej ziemi). Liście odziomkowe wyrastają w liczbie 1 lub 2 na długich ogonkach i są palczasto podzielone. Na nierozgałęzionej łodydze wyrastają w okółku liście (podkwiatki). Kwiaty pojedyncze na szczycie łodygi z okazałymi 5-8 działkami kielicha barwy żółtej, białej lub różowej. Płatki korony drobne, rurkowate. Pręciki w liczbie 10 lub bardziej liczne, ich nitki jednożyłkowe, bardzo wąskie, główki pręcika elipsoidalne lub kuliste. Owocem są mieszki w liczbie od 4 do 9, rzadko liczniejsze. Nasiona drobne, bardzo liczne.




Rannik jest rośliną mało wymagającą. Wystarczy gleba średniożyzna, a i stanowisko niezbyt słoneczne. Rozmnaża się za pomocą bulw sadzonych do gleby w jesieni. Przed zakopaniem do gruntu trzeba  je pomoczyć w wodzie od 10 do 14 godzin. Można też rozmnożyć rannika z nasion - wtedy kwitnie dopiero w drugim/trzecim roku po wysianiu. Ranniki tworzą kępy, trawę wokół nich należy pielić. Roślina zimuje - nie ma konieczności, by wykopywać bulwki. Jest rośliną stosowaną do posadzenia na skalniakach.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails