Jest to małe drzewo lub rozłożysty krzew, który osiąga wysokość do 6 m. Młode pędy i liście są białosrebrzyste, gęsto pokryte łuskowatymi włoskami. Pędy główne cierniste, pędy boczne bez cierni, cienkie, nie drewnieją i opadają razem z liśćmi. Kora szarobrązowa. Liście bardzo ozdobne, lancetowate do 5 cm długości, srebrzysto owłosione. Kwiaty promieniste, rurkowate, silnie i przyjemnie pachnące. Mają pojedynczy 4-krotny okwiat, 1 słupek, 4 pręciki. Z zewnątrz srebrzyste, wewnątrz żółte, wyrastają po 2-3 w kątach liści drobne. Kwitnie na przełomie maja i czerwca.
Roślina ozdobna. Ze względu na swoje srebrzyste liście i ładny pokrój oliwnik uprawiany bywa w parkach i na skwerach. Jest odporny na dymy przemysłowe i suszę. Łatwy w uprawie, nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Można go silnie przycinać, wówczas zagęszcza się i ma ładniejszy pokrój. Rozmnaża się go przez wysiew nasion lub odrosty.
W naszym ogrodzie rośnie od zawsze w różnych miejscach. Mam go od mamy, która zafascynowana wspaniałym zapachem tych niepozornych kwiatów posadziła go kiedyś u siebie. Dodam, że nawet niewielka roślina, kiedy kwitnie, czaruje cały ogród wonią kwiatów. Czasem formujemy roślinę jak drzewko, czasem pozwalamy się rozkrzewić. U nas oliwnik jakoś nigdy nie wykształcił nasion. Można go rozmnażać ukorzeniając gałązki. Roślina ma też tendencję tworzenia odrostów od korzeni.
Literatura: http://pl.wikipedia.org/wiki/Oliwnik_w%C4%85skolistny
