Ratusz w Lesku

Leski budynek ratuszowy stoi w środku miasteczka dosłownie przy ulicy przelotowej prowadzącej dalej w Bieszczady. Odnowiony budynek przyciąga  oczy. A sam ratusz nadal,  poza funkcją reprezenracyjną, pełni  funkcje użytkowe mieszcząc we wnętrzu stosowne urzędy.

Nazwa Lesko ma pochodzić od słowa "leszczyna". W dokumencie z 1436 r. nosi nazwę Lesko, a później Lesco, Lesko, Liesko, Lissko, aż wreszcie ustala się dzisiejsza nazwa. Pod koniec XVIII w. pojawia się zruszczona nazwa Lisko. Dopiero w 1931 r., na wniosek władz miejskich, przywrócono nazwę Lesko.

Na przełomie XIV i XV w. Lesko wraz z rozległymi dobrami zostało nadane Kmitom z Wiśnicza herbu Szreniawa przez króla Władysława Jagiełłę.  Prawa miejskie otrzymało w końcu 1469 r. lub na początku 1470 r. Właścicielem i założycielem miasta był prawdopodobnie Stanisław Kmita. W pierwszych latach XVI w. przeniósł on swoją siedzibę ze zburzonego przez Węgrów zamku Sobień do Leska. Jeszcze wcześniej, bo w 1490 r. Kazimierz Jagiellończyk nadał  miastu przywilej dający prawo do dwóch jarmarków rocznie i cotygodniowych targów.

Po śmierci Stanisława Kmity w 1538 r. Lesko stało się własnością jego starszego brata Piotra. Piotr Kmita zbudował w Lesku zamek, kościół i cerkiew. Za jego czasów miasto otrzymało kilka przywilejów nadanych przez króla Zygmunta Augusta. Wraz ze śmiercią Piotra Kmity skończył się okres dynamicznego rozwoju miasta. Po jego śmierci Lesko przeszło na pewien czas w ręce Stanisława Stadnickiego - stryja słynnego "diabła łańcuckiego".

Pamiątkowa tablica (zdjęcie ze strony: http://www.lesko.pl/?c=mdTresc-cmPokaz-148)

Obecnie, po ostatniej reformie samorządowej, Lesko należy do województwa podkarpackiego i jest stolicą powiatu, pełniąc w nim ważną funkcję ośrodka administracyjnego, gospodarczego i kulturalno-oświatowego. Jest dynamicznie rozwijającym się miasteczkiem, liczącym około 6 tyś. mieszkańców.

(źródło: http://www.lesko.pl/?c=mdTresc-cmPokaz-148)