Zrobiłam taki szal/szalik, który pełnić może, równie dobrze, funkcję chusty czy też narzutki. Projekt znaleziony na Ravelry, a pierwotnie pokazany na blogu "ever green knits".
Robótka szybka, łatwa i przyjemna. Wzór francuski, zaczynamy od czterech oczek, dodajemy oczka w formie narzutów (co drugie oczko) w rzędach: 2, 4, 10, 38 i ewentualnie 72 lub na 72 rzędzie kończymy.
Atramentowa narzutka z grubego moheru została zakończona w momencie, kiedy skończyła się nitka (nie ma więc tych 72 rzędów). Melanżowa, z kolei, ma dorobioną (po 72 rz.) falbankę, która pochłonęła całe 50 g włóczki.
Robótka szybka, łatwa i przyjemna. Wzór francuski, zaczynamy od czterech oczek, dodajemy oczka w formie narzutów (co drugie oczko) w rzędach: 2, 4, 10, 38 i ewentualnie 72 lub na 72 rzędzie kończymy.
Atramentowa narzutka z grubego moheru została zakończona w momencie, kiedy skończyła się nitka (nie ma więc tych 72 rzędów). Melanżowa, z kolei, ma dorobioną (po 72 rz.) falbankę, która pochłonęła całe 50 g włóczki.
Druty 5 mm; włóczka „Ferro mix Opus”; 50g/100 : 53% acrylic, 47% poliester. Zużycie 150 g
Druty 10 mm; włóczka moher „Lanco-Long” 50 g/90 m; 65% mohair, 30% wool, 5% nylon. Zużycie 100 g
Noc miałam ciężką, bo nasza Ifunia zachorowała. Zaczęło się wieczorem jakimiś sensacjami brzusznymi, potem doszła biegunka. Rano psina była już bardzo wyczerpana – nie miała siły nawet na to, by wstać z legowiska - wstawałam do niej nocy kilkanaście razy. Martwiłam się bardzo, bo to pies z różnymi problemami i od początku miała dolegliwości związane z przewodem pokarmowym. Bardzo pilnuję, żeby jadła tylko psie jedzenie i to dobrej jakości. Tu też od razu cały przegląd dnia zrobiłam i myślałam, co jadła…. W nocy trudno było atakować nasza panią weterynarz. Doczekałam do rana i już o dziewiątej byłam w przychodni zwierzęcej. Psina dostała zastrzyki, leki i teraz odsypia noc na wersalce. Ponoć to jakaś infekcja wirusowa. Zawsze bardzo się denerwuję jej dolegliwościami, bo biedactwo, kiedy do nas trafiło było bardzo chore i wtedy rzeczywiście wieźliśmy po nocy do weterynarza. Był to pies tak wychudzony, że w wieku 3,5 miesiąca ważył tylko 7 kg. W ciągu dwóch tygodni u nas Ifa przytyła 5 kg. Długo jednak sterczały jej na tyłeczku kości jak szpileczki, zanim zakrył je tłuszczyk. Dziś jest dorodna pannicą, waży ze 26 kg. Tyle, że nie pozbyła się wszystkich swoich lęków. Mam nadzieję, że pomimo wszystko jest u nas psem szczęśliwym.
Taka jestem teraz. Łobuzuję podkradając pani włóczkę
Tak wyglądałam, kiedy mnie przywieźli ze wsi kieleckiej (17 stycznia 2008 r.). Byłam maleńka, chuda i przerażona
