Szydełkowa tunika (1)

Model i wzór z „Diany na szydełku” 2008/7. Już od dawna chciałam sobie taką zrobić. W końcu wydłubałam. Wiosna nas nie rozpieszcza, lato nie zapowiada się zbyt gorące, to taka ażurowa tunika z rękawem ¾, będzie w sam raz.

Szydełko Tulip 2,1 mm; włóczka: bawełna+wiskoza (brak innych danych);

 zużycie 350 g

Sesja zdjęciowa miała się odbyć w ogrodzie pod łukiem różanym pomalowanym przeze mnie ostatnio również na kolor niebieski – niestety pogoda pokrzyżowała plany i mąż zrobił fotki na balkonie. Przy nogach plącze się nasze suczydło, które musi być właśnie w tym miejscu co ja.

Kolor chyba najbliższy  na tym zdjęciu  - w naturze jest bardziej morski

Detal

Detal

Z tuniki jestem raczej zadowolona. Mój mąż zapytany o to, jak wyglądam? Stwierdził: „grubo i pretensjonalnie”. Z tym, że grubo - to się zgodzę (przydałoby się odchudzić – sama to widzę). Natomiast z tym, że pretensjonalnie – nie bardzo. Drążyć zaczęłam: „a co rozumiesz przez to określenie?”  "No tak… „wyzywająco”. „Wyzywająco” – zdziwiłam się. „A co tu wyzywającego?” – zamyśliłam się. „Ażury owszem, ale tam, gdzie mogłyby drażnić mam bluzkę i nie prześwieca, w sumie te dziury są tylko na rękawach. No ma ta tunika głęboki dekolt”. Skierowałam się w stronę półek z książkami i wyjąwszy „Słownik języka polskiego” przeczytałam mężusiowi definicję: „pretensjonalny – pełen pretensji; nienaturalny, sztuczny, krygujący się”. „Tak wyglądam?” – nie ustępowałam. „Nooo – nie wiem”. I odwrócił się na drugi bok (bo właśnie leżał na wersalce). W ten sposób uciął niewygodną już dla siebie dyskusję. A ja w swej „pretensjonalnej” tunice i tak będę chodzić, bo mi się podoba do lnianych spodni na lato i dobrze mi w takich morsko-turkusowych kolorach.

Oryginał - "Diana na szydełku" 2008/7

Schemat  "Diana na szydełku" 2008/7

Ponieważ nie mam już eterycznej figury i rozmiarowo musiałam tunikę wykonać nieco większą; by nie dodawać elementów, dodałam po jednym okrążeniu do każdego elementu – otrzymałam pożądany rozmiar.