Czas rabarbaru

Rabarbar to warzywo, jednak w Stanach Zjednoczonych traktowany jest jak owoc. A chociaż nadmierne jego spożycie nie jest zalecane z powodu dużej zawartości szczawianów, jednak jego pozostałe właściwości są nieocenione.

 

Poza witaminą C, zawiera B-karoten, witaminę E, wapń, żelazo, potas; w 100 g  ma 3,2 błonnika. Jest niskokaloryczny (w 100 g - 9 kcal); ma też niziutki indeks glikemiczny - 15.
Zawsze uwielbiałam placki z rabarbarem (teraz niestety ich nie jem) - jednak nic nie powstrzymało mnie, by taki upiec dla rodziny:

Zrobiłam też dżem rabarbarowy. W zeszłym roku, kiedy odkryłam przepis na dżem rabarbarowy z imbirem - sezon na to warzywo już się kończył. Teraz staram się wykorzystywać każdą łodygę. Niestety sama próbuję dżemiku tylko na czubku łyżeczki...

Kwaskowaty smak rabarbaru pasuje nie tylko do deserów, ale i do mięs, a także do łososia. Można go podawać jako mus, konfiturę, sos. W czasie ciepłej wiosny  doskonały jest także kompot z rabarbaru. Poza imbirem świetnie komponuje się smakowo z pomarańczą, cynamonem, truskawkami.

Tu kwiat rabarbaru w funkcji ozdobnej

 

Rabarbar nazwę swą zawdzięcza Grekom  i pochodzi od słowa „rhabarbaros”, co znaczy „obcy znad Wołgi”, ale nie pochodzi z Rosji, lecz z Chin. To jego transport z Azji do Europy odbywał się właśnie tą rzeką.

Rabarbar, rzewień (Rheum L.) – rodzaj roślin należących do rodziny rdestowatych. Obejmuje około 60 gatunków występujących w subtropikalnej i umiarkowanej Azji(najdalej na zachód, do europejskiej części Rosji, sięga zasięg rabarbaru tatarskiego). Rośliny te rosną zwykle na górskich łąkach oraz w miejscach skalistych. Wiele gatunków rozpowszechnionych jest w uprawie jako rośliny ozdobne i lekarskie. Do częściej uprawianych należą: rabarbar dłoniasty, rabarbar kędzierzawy, rabarbar lekarski i rabarbar ogrodowy oraz mieszańce między rabarbarem kędzierzawym i ogrodowym.

 

Pokrój: okazałe byliny osiągają do 3 m wysokości, łodyga wyprostowana, podłużnie bruzdowana, nagą lub owłosiona.

Liście zebrane w rozetę przyziemną, poza tym także łodygowe, pojedyncze, całobrzegie, zatokowo-ząbkowane lub dłoniasto złożone. Blaszka szeroka, owalna lub trójkątna, wyrastająca na grubym ogonku liściowym. Liście rozety przyziemnej okazałe, większe od łodygowych.
Kwiaty: drobne, zebrane zwykle w okazałe, rozgałęzione kwiatostany. Okwiat trwały, sześcioczłonowy, różowy, biały lub zielony.
Owoce: trójkanciaste, oskrzydlone niełupki.

*   *   *

Postanowiłam edytować ten wpis w związku z pytaniami w komentarzach.

Sadzonki rabarbaru można kupić w sklepach ogrodniczych - widziałam w doniczkach, a najlepiej dostać od sąsiadów, u których rabarbar rośnie. Ten prezentowany na zdjęciu posadziłam w zeszłym roku (rozsadzałam stary rabarbar i podzieliłam na kilka sadzonek) - widać, że w tym roku jest bardzo dorodny.

Przepis na dżem rabarbarowy znalazłam w internecie. Robię go tak:

Składniki:

1 kg rabarbaru już obranego i pokrojonego na kawałki,

1 cytryna,

60/50 dkg cukru,

kawałek imbiru 1-2 cm.

Do pokrojonego rabarbaru dodaję starty imbir, wyciskam sok z jednej cytryny, zasypuję cukrem - mieszam i zostawiam na kilka godzin, żeby rabarbar puścił sok. Następnie smażę na wolnym ogniu do pożądanej konsystencji. Jedni lubią gęściejszy, inni rzadszy dżemik. Gorący przekładam do słoików - dla pewności jeszcze je gotuję.

Można robić dżem rabarbarowo - truskawkowy w sposób jw. - tylko rabarbar pól na pół z truskawkami.

 

Nie robiłam wekowanego rabarbaru jako przyprawy do mięs - tylko czytałam o takiej możliwości. Jedynie dodawałam do mięsa kawałki rabarbaru - z cynamonem i imbirem - nadaje ciekawy smak sosowi mięsnemu.

 

Literatura:
1.http://pl.wikipedia.org/wiki/Rabarbar