Jesienne mitenki

Mitenka (mitynka) - rękawiczka, bez palców lub okrywająca palce tylko w połowie. Mitenki noszono od XVIII wieku jako dodatek do eleganckiego stroju. Początkowo bardzo zdobne, z jedwabiu lub koronki, wyszywane haftem lub drogimi kamieniami. Później, a także obecnie, ich funkcja ozdobna przeszła w ochronną. Mitenkami nazywa się również rękawiczki bez palców noszone np. przez kierowców lub motocyklistów.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Mitenka

Jesień w pełni: wilgotno, szybko robi się ciemno. Świat szarzeje dosłownie w oczach. Jeszcze niedawno przed oczyma gama jesiennych barw, a dziś, kiedy wędrowałam z wyżlicą po łąkach i chaszczach: mokro i szaro, szaro, szaro.

Ptaki się pochowały i psica nie wytropiła ani jednego bażanta – wyczuje ptaka w krzakach, robi swoją „stójkę”, potem się skrada. Kiedy ptak wzbija się do lotu, odbywa się wielkie gonienie.

Nawet sroki nie grały dziś na nosie (bo pogrywają sobie z Ifką przelatując kolejno z drzewa na drzewo).

Spotkałyśmy tylko sarny, które tak zmieniły ubarwienie, że doskonale komponują się z kolorem suchych traw. A kiedy uciekają na horyzoncie ruszają się tylko białe plamy dupek.

Dlatego dla poprawy humoru pokazuję dziś jesienne mitenki – przydadzą się na pewno na kolejne dni. Nie zostały ozdobione drogimi kamieniami, ani nawet haftem. Wykorzystałam reszki włóczek, a wykończenie obmyślałam na bieżąco. Robiłam na okrągło, na drutach skarpetkowych (nie pięciu, a trzech) według obliczeń podanych w poście „Młodzieżowe mitenki”.

Oglądałam dziś nowy wpis Ilukuduji na jej blogu. Prezentuje piękny szal w liście. Mój zaczęty tym samym wzorem z „Kalinki” na razie wygląda tak: