XIII Bieszczadzki Rajd Pojazdów Zabytkowych i Militarnych

Popołudnie piątkowe. Pracuję w ogrodzie. Zza żywopłotu  dobiegają  odgłosy życia towarzyskiego sąsiadów,  z oddali słychać pracujące kosiarki. Jednak zwykłe hałasy letniego życia co rusz przerywane są rykiem  silników motorowych. "Pewnie na Zakuciu  zaczyna się zjazd  zabytkowych pojazdów - pomyślałam - przecież to już sierpień". Tegoroczny  -  to już XIII - nazwany obecnie XIII Bieszczadzkim  Rajdem Pojazdów Zabytkowych i Militarnych zorganizowany przez Bieszczadzki Klub Pojazdów Zabytkowych „Weteran”.

Już w piątek przyjechali pierwsi  uczestnicy. Powstało w dolinie małe miasteczko namiotowe:

Właściwa impreza przewidziana została na sobotę.  Odbył się rajd trasą: Zagórz-Lesko-Polańczyk-Solina-Załuż-Sanok-Zagórz. Popołudnie i wieczór upłynęły na  rozgrywaniu  różnorodnych konkurencji sportowo-sprawnościowych, a wieczór przy muzyce  Oczywiście  byłam i obfotografowałam.

Samochodów było niewiele, jednak przyciągały wzrok  urodą i  pieczołowitym odtworzeniem wszystkich  szczegółów. Zwracał uwagę oczywiście  najstarszy model - Fiat 508 C Simca 8 należący do pana Adama Stawarczyka:

SIMCA, czyli Societe Industrielle de Mecanique et de Carrosserie Automobile, to fabryka samochodów założona we Francji w 1934 roku przez importera samochodów FIAT, T.H.Pigozziego. Pigozzi rozpoczął produkcję od licencyjnego Fiata 500 Toppolino sprzedawanego jako Simca 5. Po kilku latach asortyment rozszerzono o model 8, będący licencyjną kopią Fiata 1100 Balilla (typ 508 C). Zarówno FIAT jak SIMCA produkowały ten drugi samochód do początku lat pięćdziesiątych. 

Można było obejrzeć  zabytkowe motocykle:

]

Filmik z postoju na Rynku sanockim:



A to już zdjęcia retrospektywne, wykonane równo rok temu 7 sierpnia. W roli głównej  oczywiście Simka 8 pana Adama, którym to samochodem powiózł moją córkę  do ślubu:

Ponoć ten samochód należał do gestapowców stacjonujących w Sanoku 

 w czasie II wojny światowej

Taka oto historia związana z tym autkiem nam się przytrafiła. Przed ślubem byliśmy ściśle godzinowo umówieni, że pan Adam najpierw pojedzie po pana młodego, którego przywiezie  do nas.  Nagle telefon (widać komórki się przydają). Dzwoni przyszły zięć, że już grubo po czasie, a samochodu  nie ma... Z kolei ja dzwonię do pana Adama - nie odbiera. Znów. Dalej milczenie... Panika w głowie - co się stało? W końcu pan Stawarczyk odebrał komórkę i powiedział, że po prostu auto nie chciało mu odpalić - stąd to opóźnienie. Następnie wszystko potoczyło się już zgodnie z planem. Szczęśliwie korowód samochodów dotarł do kościoła, gdzie usłyszałam, że w autku wysiadł akumulator. "Ale już zadzwoniłem do syna i wiezie mi następny" - oświadczył pan Adam. Gdzieś tak w połowie mszy usłyszeliśmy pyrrr, pyrrr, pyrrrrrrrr... Odetchnęłam - samochodzik odpalił... Ot uroki podróżowania zabytkowymi autkami.

W tle kościół z Bączala Dolnego

Kościół z Bączala Dolnego – były kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem św. Mikołaja wybudowany w 1667 roku w Bączalu Dolnym z fundacji ówczesnego właściciela Bączala i okolicznych ziem Jana Łętowskiego. Aktualnie świątynia ta znajduje się w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. Kościół jest jednym z najcenniejszych zabytków drewnianej architektury sakralnej południowo-wschodniej Polski.


Oto pan Adam Stawarczyk - pomysłodawca organizowania zjazdów starych pojazdów, pasjonat motoryzacji, który własnymi rękami doprowadził samochód po gestapowcach  do tak znakomitego stanu wykonując szczegółową jego renowację  -  w stroju kierowcy z epoki: