W okresie I Rzeczypospolitej należała do dóbr królewskich. W roku 1772 została sprzedana Piotrowi Starzyńskiemu, po roku 1785 została ponownie reinkamerowana. Od roku 1828 własność Kaliksta Dobrzańskiego i Teodora Tergonde.
Na niewielkim wzniesienu w centrum wsi posadowiono cerkiew - obecnie kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego. Cerkiew zbudowano w 1897 r., a od 1946 r. pełni funkcję kościoła.
Konstrukcja cerkwi zrębowa, oszalowana. Bryła trójdzielna: prezbiterium, nawa i babiniec. Każda z części kryta osobnym kalenicowym dachem.
Polichromię wewnątrz malowali w latach 1899- 1904 Antoni i Michał Bogdańscy, którzy rówież są autorami ikonostasu w stylu klasycystycznym.
Jednak prawdziwą perełką architektoniczną jest trójkodygnacyjna dzwonnica bramna, przez którą prowadzi wejście na teren przycierkiewny:
Według tradycji była kiedyś samodzielną cerkwią, pełniąc jednocześnie funkcję obronną. Budowla pochodzi z XVII w. (górne partie XVIII w.). Zbudowana na rzucie kwadretu, dół murowany. Drugą kodygnację stanowi zrębowa kaplica nakryta stropem balowym z gankiem wspartym na słupach z zastrzałami.
Najwyższa kondygnacja o konstukcji słupowej nakryta gontowym dachem namiotowym - mieszczą sie tam dwa dzwony z XVII w.
Detale dzwonnicy - cerkwi: wejście - drabina; mur kamienny; górne zdjęcie - widok od strony dziedzińca
Nieopodal zespołu cerkiewnego stoi dawna rozłożysta plebania - dziś opuszczona:
a szkoda, gdyż budynek jest piękny (zapewne niezbyt opłacalny jest jego remont).
Stary kamienny pomnik na terenie przycerkiewnym:
Kiedy rankiem w niedzielę przyjechaliśmy do Dobrej - właśnie trwała msza. Pogoda mroźna, jednak mocne słońce i kryształowe powietrze pozwoliły wykonać chyba nie najgorsze zdjęcia. Zachwyciliśmy się tam właśnie tą piękną dzwonnicą-cerkiewką na pierwszym planie zespołu cerkiewnego.
Literatura
2.Magdalena, Artur Michniewscy, Marta Duda: "Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja". Pruszków 2003.