Szydełko 2,1 mm Tulip; włóczka: "Almina 100% bawełny;
zużycie 350 g (rozmiar 42-44)
Pochodzi z jakiegoś katalogu (wzór - zdaje się - chiński). Opisu i wzorów nie było, więc Osinki same kombinowały i robiły na tzw. "czuja". Podobnie robiłam i ja. Korzystałam z wzorów zamieszczonych na Osince i resztę sama wymyślałam.
Wzór samego wiatraczka
Wzór spódnicy tuniki
Tunika z wiatraczkiem
Opis
1. Robótkę zaczynamy od wykonania wiatraczka robiąc wg zamieszczonego schematu. Należy robić dość ściśle, żeby się nie falował. Następnie robimy siatkowe "ananasy" , jednak nie wyrabiamy słupków miedzy anansami przy dekolcie. A więc obrabiamy wiatraczek z trzech stron. Ilość rzędów dostosowujemy do gabarytów osoby: dla szczupłej - mniej, dla grubszej - więcej. Dolne "kąty" prostokąta robi się wyrabiając róg i wkłuwając po dwa słupki w jedno oczko dzielone 3 ocz. łańcuszka.
Tak robiłam pachę i zaraz potem wykonałam ramiączka
Tył góry tunki zrobiłam, jak wyżej
2. Zeszywamy przód i tył, obrobiłamy półslupkami i oczkami rakowymi ramiączka. Przechodzimy do wyrabiania dołu - na okrągło.
Najpierw wykonujemy siateczkę, na której potem "zawiesimy" anansy. Ananasy zostały zrobione na podstawie tej fotografii z Osinki:
Zdjęcie z Osinki
Trzeba sobie wyliczyć ilość potrzebnych nam ananasów i odpowiednio je "zawiesić" na tych przejściowych rzędach (u mnie było 14 ananasów; szczuplejszej osobie wystarczy 12).
3.Pod koniec wyrabiania anansów zaczynamy robić wzór dołu spódnicy (schemat wyżej):
Od pewnego rzędu tego schematu powtarza sie takie same rzędy - co pozwala zrobić długość spódnicy tuniki taką, która nam odpowiada.
Dół obrabiamy półsłupkami w celu wzmocnienia.