Występuje w Europie, w Alpach oraz w południowej Polsce (jest gatunkiem chronionym). Wiosną, kiedy kwitnie wydziela woń zepsutej mąki. U mnie rozsiewa się sama po ogrodzie.
Roślina rozetowa
tworzy pędy o silnie skróconych międzywęźlach z jasnożółtym lub
złocistożółtym kwiatostanem. Łodyga bezlistna, podnosząca się, pusta w środku,
początkowo wełniście owłosiona, później gładka, zielona lub jasno brązowa.
Roślina wypuszcza od jednej do kilku łodyg, które osiągają wysokość od 10 do 20
cm. Liście odziomkowe głęboko pierzasto wcięte, podłużne, lśniące, nagie, zebrane są w rozetę. Brzegi nierówne i nieregularnie ząbkowane, ze szpiczastymi
odcinkami i tępymi lub zaokrąglonymi wcięciami. Przez środek liścia biegnie
główna żyła mleczna z mlecznym sokiem. Blaszki liściowe zielone lub
żółtozielone o długości do 10 cm.
Kwiaty języczkowe tworzą po jednym koszyczku. Kosze kwiatowe o średnicy
od 2,5 do 4 cm. Okrywa koszyczka złożona z kilku szeregów jajowatych lub
lancetowatych listków. Ich charakterystyczną cechą jest odginanie się w dół
zewnętrznych listków okrywy w czasie kwitnienia. Płatki korony zrośnięte,
jasnożółte lub złocistożółte. Kwiatostan osiągając dojrzałość zmienia się w
dmuchawiec.
Owoce żeberkowane,okryte brodawkami niełupki z długim dzióbkiem
(dłuższym od owocu)., zebrane są w owocostanie (dmuchawcu) tworzącym puszystą
kulę.
Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia. Rośnie w lasach liściastych
(dąbrowy, grądy, buczyny, łęgi) w niższych partiach górskich, na stanowiskach
na glebach przeciętnie wilgotnych lub wilgotnych, umiarkowanie żyznych lub
żyznych, o podłożu wapiennym.