Historia dziewiarstwa
Historia islandzkiej odzieży wełnianej zaczyna się wraz z przybyciem na te ziemie Wikingów (średniowiecze). Jednak klasyczny sweter irlandzki z wełny lopi to właściwie początek XX wieku. „Icelandic craft magazine" w 1923 roku po raz pierwszy opublikował wzmiankę na ten temat. Na początku 1900 roku kilka kobiet zaczęło eksperymentować dzianie swetrów z "Lopi" (nieprzędzionych włókien wełnianych).
Historia islandzkiej odzieży wełnianej zaczyna się wraz z przybyciem na te ziemie Wikingów (średniowiecze). Jednak klasyczny sweter irlandzki z wełny lopi to właściwie początek XX wieku. „Icelandic craft magazine" w 1923 roku po raz pierwszy opublikował wzmiankę na ten temat. Na początku 1900 roku kilka kobiet zaczęło eksperymentować dzianie swetrów z "Lopi" (nieprzędzionych włókien wełnianych).
Wełna islandzkich owiec jest złożona z dwóch warstw - zewnętrzną stanowią długie włosy (isl. tog), a pod nią znajduje się warstwa krótkowłosa (isl. pel). Kiedy na Islandii pojawiły się kołowrotki, a więc w II połowie XIX wieku, zaczęto separować te dwa rodzaje wełny i używać ich do różnych celów. Tog, który może osiągać długość do 14 cali , był czesany, prostowany i przędzony do uzyskania silnych nici do szycia. Wyrabiano z nich płótno na worki, liny, i sznurki. Najlepszy tog, który jest podobny do moheru w teksturze i połysku, był używany do wyrobu koronkowych chust, czasem do otrzymywania wytrzymałych materiałów do użytku domowego, np. na fartuchy. Moher był również wykorzystywany w hafciarstwie. Pel był włóknem na ubrania. Brązowe i szare owce dawały najbardziej miękki pel, z którego wyrabiano bieliznę. Robiona na drutach, wełniana bielizna była popularna na Islandii aż do II Wojny Światowej. (http://www.iceland.pl/artyk/050430artyk1.html)
Swetry z "Lopi" okazały się strzałem w dziesiątkę: są lekkie, wodoodporne, ciepłe, mają dobre parametry izolacyjne.Wzory podobne do swetrów z południowej Szwecji (szwedzkie są jednak robione z cieńszych włóczek) oraz do etnicznych wzorów grenlandzkich. Tradycyjny sweter z lopi jest zrobiony ściegiem gładkim (tzw. pończoszniczym), na okrągło, metoda bezszwową. Ma wzór żakardowy na dole swetra (nad ściągaczem) i taki sam nad ściągaczami rękawa; charakteryzuje się na okrągło wyrabianym - wzorem żakardowym - karczkiem. Należy zwrócić uwagę, że swetry te początkowo robione były z wełny niefarbowanej: w kolorze białym, szarym, czarnym, brązowym. Obecnie ta klasyczna kolorystyka uległa zmianom, swetry stały się zdecydowanie barwne np. wykonany na tym blogu .
Swetry "Lopi" są wykonywane z trzech grubości wełny, co narzuca grubość drutów:
Lett.-Lopi: próbka 18 oczek i 24 rzędów = 10 x 10 cm ; druty 4, 5 mm ;
Álafoss Lopi: próbka: 13 oczek i 18 rzędów = 10 x 10 cm ; druty 6 mm ;
Bulky Lopi: próbka 9 oczek i 13 rzędów = 10 x 10 cm ; druty 9 mm .
Link - filmik ze sklepu ze swetrami.
Galeria swetrów:
Darmowe wzory swetrów islandzkich:
Wzór „Olga”(płatny):
Źródło:
1.”Islandia: owce, wełna, dzierganie…” http://www.iceland.pl/artyk/050430artyk1.html