Budowla zaliczana jest do najcenniejszych zabytków architektury sakralnej w Polsce. Jest to budynek późnogotycki, trójnawowy, halowy z bocznymi kaplicami.
Zdjęcie całościowe kolegiaty (W.Bugno) pochodzi z przewodnika wydanego przez Muzeum Ziemi Bieckiej i z http://www.biecz.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=26&menu=28&strona=1.
Po prostu nie potrafiłam zrobić fotografii ukazującej całą budowlę. Stąd tylko detale architektoniczne:
Najstarszą częścią kościoła jest prezbiterium zbudowane przed 1480 rokiem. Ceglane sklepienie prezbiterium stanowi ostrołukowa kolebka z lunetami, ozdobiona bogatą siecią żeber.
Prezbiterium zdobi polichromia wykonana w 1905 roku przez Włodzimierza Tetmajera.
Wystrój kościoła odzwierciedla kolejne epoki: gotyk, renesans i barok.
Bardzo cennym zabytkiem jest ołtarz główny wykonany około 1604 r. w stylu późnego renesansu. W części centralnej ołtarza widnieje znakomite dzieło malarstwa włoskiego, obraz „Zdjęcie z krzyża” z XVI wieku, przypisywany warsztatowi Michała Anioła.
Zespół kolegiaty - późnogotycka dzwonnica z XV w. z elementami obronnymi:
Pełniła funkcje baszty obronnej, broniona przez cech rzeźników, stąd zamiennie zwana basztą rzeźnicką. Dzwonnica w górnej partii zdobiona dekoracją sgraffitową; przedstawieni zostali: św. Wojciech i św. Stanisław. Dzwonnica łączy się z neogotycką kaplicą św. Barbary.
Znajduje się tu także stara plebania z XVI/XVII w., wielokrotnie przebudowywana. Pozostałość klasztoru Norbertanek.
Kolegiata otoczona jest takim murem:
