Strony

poniedziałek, 12 lipca 2010

Zielnik. Perukowiec podolski

Kwitnie:


Jego czerwona "fryzurka"  fantastycznie  kompnuje się z błękitem nieba. Nasz - wyhodowany od "dziecięcia"  zalicza się do odmiany: "Royal Purple" - posiadającej ciekawe kolorystycznie  ciemnoczerwone liście. Dlatego użyłam określenia "od dziecięcia" - bo faktycznie wyrósł z maleńkiej,  może pięciocentymetrowej gałązki. Moja mama zdobyła od kogoś  kilka gałązek tej rośliny. Udało nam się je ukorzenić i z kilku naszczepek do wieku dorosłego  dotrwał jeden (ale jaki teraz jest dorodny...). Lubię peruczki tego drzewka, czasem obcinam je  i suszę używając do suchych bukietów. Typowy perukowiec podolski ma zielone liście i jasne peruczki.

Sadzony jako roślina ozdobna w parkach i ogródkach przydomowych. Zaletami ozdobnymi są piękne czerwone liście i delikatny, ładny kwiatostan bardzo długo utrzymujący się na roślinie. O ile pojedyncze kwiatki są niepozorne, to cały kwiatostan wygląda bardzo ładnie na tle czerwonych liści. Po przekwitnięciu kwiatostany zamieniają się w owocostany. Czerwone, delikatne i pierzaste owocostany utrzymują się bardzo długo na krzewie dodając mu uroku. 

Perukowiec podolski (Cotinus coggygria Scop.) – gatunek krzewu z rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Pochodzi z południowo-zachodniej Azji i z południowo-wschodniej Europy. W wielu krajach, również w Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna. Nazwa rodzajowa rośliny pochodzi od bardzo ładnych, delikatnych kwiatostanów, przypominających perukę.

Krzew o zaokrąglonym pokroju, dorastający po 10 latach do 3 -5 m wysokości (zależnie od odmiany). Drewno żółte, ma charakterystyczny zapach.
Liście rozwijają się bardzo późno, bo dopiero pod koniec maja. Ulistnienie skrętoległe. Wielką ozdobą tego krzewu są jego jajowate, całobrzegie liście. U najczęściej uprawianych odmian są one stale czerwone, o bardzo ładnym odcieniu. Jesienią przebarwiają się na kolor żółty, pomarańczowy lub czerwony. Nagie liście mają jajowaty kształt, u nasady są zwężone.
Kwiaty są bardzo małe, zielonożółte i tworzą duży kwiatostan – wiechę, o średnicy ok. 20 cm. Wiechy wyrastają na końcach pędów. Roślina kwitnie bardzo obficie w miesiącach V – VII.
Sposób uprawy : nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Może rosnąć nawet na piaszczystych glebach, ale najlepiej się rozwija na glebach piaszczysto-gliniastych z dodatkiem wapnia. Jest całkowicie mrozoodporny. Dobrze znosi suszę. Należy go sadzić na słonecznym lub półcienistym miejscu.

*   *   *
Dziękuję za miłe komentarze i wsparcie duchowe w sprawie remontu chałupy. Mam nadzieję, że tegoroczne zamierzenia remontowe zostaną zrealizowane. Bardzo dużo pomaga nam Matylda, która przyjechała na wakacje. Niestety wiosna była deszczowa - dlatego mamy opóźnienie w robocie. Z drugiej strony remont pochłania czas i  odbywa się  ze szkodą dla ogrodu. A trawa rośnie szybko i  atakuje rabaty ... No w każdym razie jest to robota nie do przerobienia...