Co na prezenty walentynkowe (3)

Trzeci i ostatni już post z serii Walentynek i prezentów. Skoro zaplanowałam pokazać – to pokazuję, chociaż pewnie wydam się już nieco nudna z tymi Walentynkami. (A znalazłam jeszcze całkiem ciekawą serwetkę w serduszka – jeżeli mi się zechce ją zrobić – to zademonstruję). Oczywiście wszystkie niemal drobiazgi w konwencji czerwono-walentynkowej. Zresztą tego rodzaju propozycje prezentów mogą zostać wykorzystanie przy innych okazjach.

Etui na telefon i klucze z wrobionym motywem serduszka

Kolejny czerwony koplet

Kotki - większy: maskotka; mniejszy breloczek

Komplet w kolorze borówkowym: etui na telefon, puderniczkę i szminkę (błyszczyk)

Walentynkowe kapcie zrobione na drutach

Deszcz wyróżnień

Tak, deszcz wyróżnień spadł na  mnie/mój blog. Jest to ogromnie miłe  i  zachęcajace do  działania na polu robótkowym.
I tak: od Piumy - cały pakiet:

Od 3nereidy:

od Splocika:

i jeszcze takie, jak  przyznane prze Piumę

Serdecznie dziękuję

Wręczam powyższe wyróżnieniana  osobom/blogom:

Koronki szydełkowe

Bag Lady

Motylkowi

Anpar
Guzik z pętelką

Druty i motki

Metoda robienia swetra od góry

Metoda dziania swetra/bluzki na drutach od góry, wbrew pozorom, jest dość łatwa. Jej zaletą jest otrzymanie dzianiny, której nie musimy zszywać, a dodatkowy plus (kiedy mamy ograniczoną ilość włóczki) - dzianie do momentu skończenia się przędzy.

Największa trudność stanowi początkowe rozliczenie oczek – tzn. podjęcie decyzji ile przeznaczyć na przód/plecy i rękawy. I tu wiele zależy:

• od rozmiaru swetra,
• grubości włóczki i drutów,
• sposobu dziania (luźno, ciasno),
• szerokości i głębokości dekoltu.

Przeważnie na rozmiar 38, druty 4/4,5 mm stosuję schemat bazowy rozliczenia oczek :

30 ocz. (tył) + 13 ocz. (rękaw) + 30 oczek (przód) + 13 ocz. (rękaw)

a właściwie ten schemat wygląda tak:

15 ocz. (tył) + 13 ocz. (rękaw) + 30 oczek (przód) + 13 ocz. (rękaw) + 15 ocz. (tył) – dlatego taki schemat , bo łączę rzędy na środku tyłu i tam należy zawsze umieścić markera, żeby w trakcie dziania nie zgubić się przy przechodzeniu do następnego rzędu.

Jest to schemat przydatny bardziej do dziania sweterków – dekolt jest bliżej szyi.

Co zrobić, kiedy mamy do czynienia z większym rozmiarem, cieńszą włóczką i chcemy szerszy dekolt? Oczywiście modyfikować ten początkowy schemat rozliczeń.

Podam tu kilka wariantów przykładowego rozliczenia początku robótki (cieńsza włóczka, druty np. 3/3,5 mm); rozmiar I – najmniejszy; V – największy.; IV - to  42/44 (wg tego rozliczenia robię dla siebie letnie bluzki):

tył (a) + rękaw + przód + rękaw + tył (b)

 I. 18 ocz. + 10 ocz. + 36 ocz.+ 10 ocz. + 18 ocz.

 II. 19 ocz. + 11 ocz. + 38 ocz.+ 11 ocz. + 19 ocz.

 III. 20 ocz. + 13 ocz. + 40 ocz.+ 13 ocz. + 20 ocz.

 IV. 21 ocz. + 14 ocz. + 42 ocz.+ 14 ocz. + 21 ocz.

 V. 22 ocz. + 15 ocz. + 44 ocz.+ 15 ocz. + 22 ocz.

Oczywiście powyższe rozliczenia można i należy modyfikować w zależności od rozmiaru, grubości i gatunku włóczki, grubości drutów.

Drugi problem, jaki należy rozwiązać, to sposób dodawania oczek. Można zdecydować się na schemat z dodaniem jeszcze jednego środkowego oczka (czyli 4 na obwodzie), obok którego będziemy z lewej i prawej strony dodawać oczka na raglan.

Schemat np. wyglądałby tak:
15+ 1 + 13 + 1 + 30 + 1 + 13 + 1 + 15

Pamiętamy oczywiście o oznaczeniu sobie poszczególnych części dzianiny markerami (przynajmniej na początku robótki). To prowadzące oczko możemy przerabiać na prawo jak tu:

A dodane narzuty jak ażur:

Można przerabiać na prawo, ale bez ażurku (dodane oczka – przekręcone):

Można przerabiać na lewo – jak w bluzkach Jasmine:

 Można robić jak tu:

oczka przekręcone/narzuty są dodawane po pierwszym i przed przedostatnim poszczególnych części;

lub tak jak tu:

 oczka są dodawane na początku i końcu sekwencji.

W zależności od tego jaką chcemy uzyskać głębokość pachy, robimy określoną ilość rzędów. Mnie sprawdziła się taka metoda obliczeń: wg zrobionej próbki szacuję, jaką ilość centymetrów, a w przeliczeniu oczek muszę mieć w biuście. Kiedy dochodzę na obwodzie korpusu to tej wyliczonej ilości oczek, łączę przód i tył i dalej robie korpus w dół. Oczka na rękawy odkładam na osobna nitkę:

Często  jeszcze przy łączeniu pod pachą dodaję po 2 oczka (czyli 4 na obwodzie).

Jeżeli chcę uzyskać bluzkę wcięta w talii, gubię średnio co 3/4 cm po 2 oczka pod pachami ( razem 4), by bliżej talii dodać je ponownie i w zależności od objętości bioder dodaję jeszcze 2 -3   razy po 4 oczka na obwodzie. Dół bluzki, sweterka wykańczam ściągaczem, albo wzorem francuskim lub ryżem (należy pamiętać, żeby nie spuścić oczek zbyt ciasno - bo ściągnie mam to dzianinę).

Teraz dorabiam rękawki nabierając na druty odłożone wcześniej oczka. Jeżeli są to rękawy długie, modeluję je odpowiednio ujmując oczka.

Styczniowy spacer

Mroźno. Jednak w południe  grzeje  jaskrawe słońce, w którym jest zupełnie ciepło. Jeżeli wejdzie się w strefę cienia - od razu gwałtownie  można odczuć te  -8 stopni.
Zwierzęta się pochowały - nie ma saren,  nie ma srok, nie ma innych  ptaków.  W samo południe kołuje nad polami para  jastrzębi, a na śniegu można zobaczyc krwawe ślady ich uczty.  Tylko Ifa  zawsze znajdzie w krzakach bażanty.  Ostatnio w tym brzozowym zagajniku:

Zastyga  w chrakterystycznej wyżlej stójce z podniesioną przednią lub tylną łapą:

- by w końcu skradającym się truchtem ruszyć w krzaki. Nie myli się nigdy. Za chwilę słychać  łopot  skrzydeł  i  nad głową przelatuje bażant.  Psica ponownie wraca w to samo miejsce.  Węszy, ogonek "pracuje". Za chwilę drugi kurak wzbija się w powietrze. No, "porządek" został zaprowadzony, można ruszyć dalej.

Styczniowy pejzaż

i takie porzucone gniazdko

I żeby nie było, że nic nie ma  o robótkach w dzisiejszym wpisie  - prototyp kapci:

To znaczy, że takie kapcie teraz robię - te były pierwsze, a więc produkt najmniej udany.

Rzecz o rękawiczkach (5) - rękawiczki pięciopalcowe

Rękawiczki z pięcioma palcami wydają się najtrudniejsze do zrobienia. Przyznam się, że takich jeszcze nie robiłam, chociaż literaturę na ten temat zebrałam. No tylko usiąść i robić. Mogą także być wykonane na drutach i szydełkiem; robione od ściągacza/mankieta, od palców, albo w poprzek - wszystko zależy od umiejętności, chęci i upodobań.

Na początek skany z literatury (może te stare, ale dość przejrzyste, opisy przydadzą się komuś);
Jadwiga Turska, Kamila Wołoszyńska: „Abc dziewiarstwa ręcznego”, Wydawnictwo „Warta”, Warszawa 1976:

Gazeta „Przyjaciółka” (brak danych na temat daty wydania; ok. 1950 r.):

Przydatne linki:

Rękawiczki robione od palców i nie tylko:

http://knittingincolor.blogspot.com/search?updated-max=2007-04-06T11%3A48%3A00-06%3A00&max-results=20
http://club.osinka.ru/topic-3901?&start=330
Pięciopalcowe robione w poprzek:
http://knitty.com/ISSUEwinter05/PATTurbanrustic.html
http://club.osinka.ru/topic-3901?&start=330
Szydełkowe z 5 palcami – kurs wykonania:
http://club.osinka.ru/topic-3901?&start=45
Szkółka robótkowa:
http://abc_robotek_na_drutach.republika.pl/abc_przepisy/str_inne/rekawiczki_z_5_palcami.html
Technika robienia rękawiczek pięciopalcowych:
http://www.fluffbuff.com/2006/11/
Wzory i schematy:
http://forum.knitting-info.ru/index.php?showtopic=905

A wyróżnienie od bean pragnę przekazać  następujacym osobom i blogom:
Przemkowi
Mice
Bietas
Szydełkiem i łyżką
Piumie

Co na prezenty walentynkowe (2)

Dziś dalej prezenty na Walentynki. Można ustroić ulubiony kubek na kawę czy herbatę w ubranko, które pozwoli dłużej utrzymać ciepło napoju. Przygotowałam propozycje typowo walentynkowe:

Do tak ubranych kubków można dorobić podkładkę w kształcie serca:

zrobioną według takiego schematu:

Otrzymałam też takie wyróżnienie od bean, marzyłam o nim, bo strasznie mi się podoba (mam słabość do guzików).

Serdecznie dziękuję

Komu je dalej przekazać, jeszcze się zastanowię.

Na polu robótkowym lekki przestój – tzn. robi się, ale powoli i żmudnie, więc na efekty przyjdzie poczekać.
I jeszcze takie serduszko (podobne już było, ale powędrowało do ludzi):

Tunika

Taka zwykła, prosta tunika. Robiona od góry, na okrągło; później dorabiany rozpinany golf. Wzór pończoszniczy – z założenia. Kiedy robi się z takiej włóczki mającej na sobie kolorowe nopki – nie należy dodawać nic więcej. Nie widziałam tu ani warkoczy, ani ażurów. Włóczka sama w sobie ozdobna – wystarczyła. I dlatego wyszła taka surowa prostota.

Druty 4 mm; włóczka „Reiger Roulette”: 40% schurwolle, 40% polyacryl, 20% polyproylen; 105m/50 g; zużycie 450 g

Zdjęcia nie najlepsze – po pierwsze trudno uchwycić właściwy kolor (ładny fiolet); pogoda jaka jest, każdy widzi, po drugie, te fotografie, na których Matylda prezentuje tunikę zrobione zostały telefonem komórkowym – stąd jakość też taka sobie.

Opis

Tunika – rozmiar 38, druty 4 mm; robiona od góry, na okrągło. 
Tunikę zaczynałam wg następującego schematu: 30 oczek plecy + 13 ocz. rękawek + 30 ocz. przód + 13 ocz. rękawek. Wyrabiając raglan dodawałam oczka (przekręcone) co drugi rząd. Kiedy miałam po 74 ocz. na przodzie i plecach połączyłam je w okrąg dodając pod pachami jeszcze 4 oczka (2 + 2); na rękawki odłożyłam po 57 oczek - wykończyłam je tylko ściągaczem 2/2 - takim jak na dole tuniki. Modelowałam talię odejmując oczka po bokach 3 razy po 2 ocz. z każdego boku (czyli po 4 ocz.) Przechodząc do wyrabiania bioder dodawałam co kilka rzędów po 2oczka z każdego boku (czyli po 4 na obwodzie), by ostatecznie zakończyć mając na drucie 2 x 92 ocz. = 184 ocz. – co dało 102 cm w obwodzie. Dół wykończyłam 8 rzędami ściągacza 2/2.